Hep ağladım hiç gülmedim
Hasret çektim sevinmedim
Acıların içinde bir şeyleri özledim
Güleceğim bir günü sabırlıca bekledim.
Unutuldum köşelerde yanlızlığa terkedildim
Değer veren olmayınca umutsuzluğa düşendim
Saygı sevgi bulmayınca kaderine küsendim
Yine de yılmadan mutlu günü bekledim
Yakınlarım acı verdi, beni birgün düşünmedi
İyi günde yanımdayken, kötü günde ilk gidendi.
Sevgisiz bu dünya da gücüm bazen tükendi
Güleceğim tatlı günü çaresizce bekledim
Düşman olan aynı kandı, beni yolda bıraktı
Gereği yokken mutluluğu kıskandı
İnsanlık yapmak yerine şeytana ilk uyandı
İsteyenim olmasa da mutlu günleri bekledim
Şiir yazdım çaldılar, amacımı kırdılar
Şiir yazdım güldüler, dalgaları geçtiler
Şiir yazmayı bana yasak bile ettiler
Moralsizce mutlu günü ben yine de bekledim
Beni kücümseyip önem vermediler
Yazdığım kağıtları pikniklerde küllediler
Okumadan bilmeden hevesimi mahvettiler
Umudum olmasa da mutlu günleri bekledim
Şiir yazmaktan başka ne işe yaran dediler
Okumayı yazmayı paraya tercih ettiler
Bana kıymet vermeyince beni zaten kaybettiler
Yanlız kalsam bile mutluluğu bekledim
Kitabım olsun diye hayalleri kurmuştum
Haftanın şairi olunca mutluluktan uçmuştum
Şiir dünyasına dostlar güzel sözler sunmuştum
Gurur duyduğum bugünü inanarak bekledim
Bir şiir dostu çıktı şairlere hizmet eden
Usanmadan yılmadan onlara destek veren
Şiir dünyasına bizi gülerek geri döndüren
Böyle şanslı bir günü ben çok bekledim
Gazetede çıktığımda gururumu babam duydu
Anam bana güzel sözlerini savurdu
Şiirin konusu ise o minicik tatlı yavrumdu
Bu gurur veren günü ben hayal edip bekledim.
Bana sahip çıkmayanlar beni sahiplendiler
Sevmedikleri birini sanki yeniden sevdiler.
Menfaatleri olunca şiire gönül verdiler
Önemli biri gibi olmayı ben yıllarca bekledim
Gündüz kitabevi verdi bana neşeyi
Kitabım satmasa da önemlisi buldum kendimi
Başarma arzusu geldi kazandım güvenimi
Yeni başlayacağım bu günü ben merakla bekledim
Dibe vuran gemi yüzmeye başladı
Düşmanlarım nihayet gönlümü anladı
Bir tane benim teşekkür borcum kaldı
Hesap ödenecek bugünü mutlulukla bekledim
G eceyi aydınlatan yıldız misali
Ü zülen gönülün mutluluğa dönüşen hali
N aciz bir bedenin hayata bakışı fani
D irayetini kaybedenin sorusu insanlar hep mi cani?
Ü midini kırma sen karşına çıkar birgün Gündüz Ali
Z iyan etme ömrünü gel biraz da gül gari.
K amil olup dertlerini yazdığında kahretme
İ çindeki o ışığı sen sen ol reddetme
T amamına erdirmeden hiçbir zaman pes etme
A hu gözlerine acı göz yaşları döktürme
B elalardan örnek alıp yeni belalara girme
E debini koruyarak yanlız değilsin üzülme
V atanına olan sevgini şiirlerinle süsle
İ nancına sahip ol sen umudunu yitirme
Ağlanan günler son olsun
Yüzümüze neşe dolsun
Şans denilen o ulaşılmaz şey size de vursun
Bugün bana inşaallah dönüm noktası olsun
İnanın dostlar bugünü 33 yıldır bekledim.
Mesut ÖztürkKayıt Tarihi : 21.5.2006 17:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!