Bekledim Şiiri - Mahmut Karataş 2

Bekledim
Vakit geçmez dedim
Yukarı baktım aşağı aktım
Sağdan geldim soldan çıktım
Kimine göre âşık
Kimine göre kaçıktım
Bu yol buhranlarla doluydu
Bu yol duman bu yol sis yoluydu
Herkes mütercim herkes bilgi doluydu(!)
Cahildim,korktum kalkmadım
Oturdum bekledim
Ve oturdum sadece bekledim
Geçti benden eskidim
Geçtim kendimden esridim
Düştüm hislerimi ele verdim
Rüzgardım fırtına biçtim
Kendim üşüdüm,kendim titredim
Bir sebebi olsun istedim
Ya kaybolur giderdi ya ben vazgeçerdim
Ne ben vazgeçtim ne o kayboldu
Kaybolan da kaybeden de ben oldum
Bekledim, yine yine bekledim
Gitmedim daha görmedim
Oturdum sadece bekledim
Akılalmazdı,aklım almadı
Okudum,yazdım
Kafam betik doldu
Boşaltayım dedim paylaşmak istedim
Basmadı matbaalar çatla dedi
Çat çat çatladım
Birkaç hastalık peydahladım
Sabah oldu ağladım
Gece oldu ağladım
Velhasıl gırla karalar bağladım
Kara kutular aldım,sakladım
Kararmış gözlerime dağladım
Bir ışık siler diye aldırmadım
Zamanla anladım
İçim geçmiş
İçim içimi yemiş
Karanlık ne kötü gudubetmiş
Geç oldu,güç şimdi
Güneş küsmüş ay küsmüş
Dilek tutsam yıldız düşmüş
Yar tutmuş el olmuş
Ellere neden gittin diye soran olmuş
Kendime hayrım yokmuş
Başkasına nasıl olurmuş?
Nasıl dedim hayret ettim
Kendimden hayır diledim
Hayır yok artık meş'umsun dedi
Bu müphemlikler seni de beni de bitirdi
Bekliyordum işte
Bekliyorum şimdi de
Bekleyeceğim hep böyle
Başka ne yapılır ben bilmiyorum
Ben bilmiyorum sen söyle