BeklediM - 2 Şiiri - Salih Korkmaz

Sensizliğin çizgisi
Derin bir uçurum oldu.
Çöktü yokluğunda alnıma…
Sessizliğin beyazıydı
Karakışlarımın kar taneleri.
Bir bir düştü saçlarıma…

Bir kuşun kanadında
Serçeydi.
Göç etmeyi bilmezdi.
Bekledim…

Kurumuş bir ağacın dalında
Çınardı.
Meydan okurdu yıllara.
Bekledim.

Gölgen belirin diye güneşin izinde
Sesin duyulur diye rüzgârın esişinde…
Gözlerim yollara emanetti.
Ben Allah’a…

Ha bugün, ha yarın diye diye
Geçti günler…
Bekledim seni
Senli sensiz
Benli bensiz beklemelerde…
…
Sensizliğin kelamı
Dilimde dolandı durdu.
Kalemimden sayfalara döküldü…
Sensizliğin selamıydı.
Geceye bir türkü oldu.
Gözlerimden yaşlar süzüldü…

Bir kadının kucağında
Anaydı.
Canı gibi bakardı oğluna.
Bekledim.

Bir masumun yüreğinde
Çocuktu.
Yeşil gözleri bakardı yarına.
Bekledim.

Endamın belirir diye gurbet köşelerinde.
Selamın duyulur diye hasret gecelerinde.
Gözlerim yollara emanetti
Ben Allah’a…

Ha gündüz, ha gece diye diye
Geçti zaman…
Bekledim seni
Senli sensiz
Benli bensiz beklemelerde…

Salih Korkmaz