Bekledim Şiiri - Engin Köykolu

Buralarda ne mekânım var ne yurdum
Sefaletten per perişan oldum
Başımı taştan yastığa koydum
Rüyama gelirsin diye bekledim

Kalmadı tek dostum arkadaşım
Kalemle kâğıttı tek sırdaşım
Kâğıda hep yalnızlık yazmışım
Gelirde silersin diye bekledim

Hastaydım acılar içinde kıvrandım
Gözlerim kurudu sabaha dek ağladım
Ümidim yoktu karalar bağladım
Teselli verirsin diye bekledim

Gündüzleri resminle oyalandım
Geceleri sessizliğe sarmalandım
Gittiğine biran bile inanmadım
Geriye dönersin diye bekledim

Bu gece yine hayalini kurdum
Her zamanki gibi huzurla doldum
Kollarımı açıp öylece durdum
Sarılır öpersin diye bekledim.