Yalnızken hayatta tek başıma çaresiz
Vicdansızlıklar dört bir yanımda seni bekledim
Ağladım bitkin harap biçare ümitsiz vaka
Bir gün çıkar gelirsin diye bekledim
Ben hüzün yolcusu yolum uzun derdim ağır
Mutluluğun anahtarıyla gelirsin diye bekledim
Sararken yaramı kimsesiz kuytu köşe
Gönül derdime derman olursun diye bekledim
Sevda bahçemde açmasa da bir gül
Aşkımın ilkbaharında kokarsın diye bekledim
Dalına konup sevdamı çağıran olsam da bülbül
Aşkı gönül telimde çalarsın diye bekledim
Ayrılık yükünü taşımaz oldu bu yürek
Hicrana inat kavuşuruz diye bekledim
Damla damla gözlerimden akan yaş
Gönül sarayımın sultanı olursun diye bekledim
Kayıt Tarihi : 23.4.2017 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!