Beklediğim var Şiiri - Mehmet Çiftci

Heyecan çöktü birden saat on otuz;
Vapurdan inecek beklediğim var.
O kızıl saçlıyı gözlerim arar;
İndi herkes ama ben yine yalnız.

Yine boynum bükük ve ben çaresiz,
Yokluğunda yalnızlıktan üşürüm.
Hayalimle baş başa düşünürüm,
Ne kadar zormuş can böyle kimsesiz.

Beklemek yazılmış ömrümce bana,
Hayaller ve rüyalar kırık dökük.
Herkes indi canan yok boynum bükük,
Gidemem ki bakıyorken arkama.

Ümitlerim rıhtımda düğümlendi.
Yarın gelir belki ümit içimde,
Beklemek zor her gün aynı biçimde,
Bilmem ona gönül neden bağlandı.

Bir papatya kopardım eğilerek,
Seviyor sevmiyor fal bakmak için,
Sevmiyorsa bakıp ta gülmek niçin?
Her görüşte bakar bana gülerek.

Günler böyle geçer hep o rıhtımda,
Bilmiyor belki de beklediğimi,
Söyleyemedim ki çok sevdiğimi,
Duruyor içimde gönül tahtımda.

Bu sevgi içimde tek bana ait,
Hiç kimseyi ortak edemem buna,
İsterse o değer vermesin bana,
Kalbim ve bedenim canana ait.