Yalnızlığımı anlatmak istiyorum sizlere
Ama anlatmak çok zor yalnızlığımı
Anlatacak ifadeyi bulamadım kelimelerde
Sanki okyanus ortasında bir sandal
Dalga nereye sürüklerse gidiyorum o yöne
Oysa ne hayallerim vardı benimde
Sevdiklerim, dostlarım, arkadaşlarım
Birde gönül dostum yüreğimde
Şimdi bir ben bir o kaldı benimle
Ama ben yok olup gittim onun gönlünde
Kısa ama çok mutlu bir yaşam
Ve şimdi yalnızlığa yelken açtım
Aslında yelkenimde yokya neyse
Gidiyorum işte rüzgarın estiği yönde
Eskiden olsa çok isyan ederdim
Lanetler okurdum kötü kadere
Şimdi onuda aldı elimden
Kadere boyun eğdim ellerim böğrümde
Hiç böylesine umudumu yitirmemiştim
Herşey silinip yok olmamıştı geçen ömrümde
Hep yalnızdım aslında, ama bir ışık
Mum ışığıda olsa vardı gönlümde
Oysa şimdi ne bir ışık
Nede ışığa özlem var gönlümde
Yenilmişliğin çaresizliğin sevgisizliğin
Belkide hayata küskünlük yüreğimde
Belki hala seven vardırya benide
Kalmadı hiç gerek, yok artık önemide
Yüreğim kapandı sevip sevmelere
Kimseyi ortak edemem kötü kaderime
Belki bir yaşam, belki yeni bir sevgi
Belkide özlemle beklediğim son
Bekliyordur beni, sandalın karaya vurduğu yerde
Y.Tarihi 07-10-2002 Saat 11.30
Salih ÖzalaşanKayıt Tarihi : 7.10.2002 18:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Salih Özalaşan](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/10/07/bekledigim-sona-dogru.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!