Öyle bil ki fırtınalı bir rüzgârım,
Yanıp yanıp kül olmada bağrım
Dışımda başımı saran yoğun kalabalıklar,
İçimde gölgesiz kalan amansız tenhalıklar
Bir umut ki arar durur ruhum,
Bir büyülü göz ki hep beklediğim huzurum…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta