Şükür,
Yolumun üstünde bekleyenim var.
Teşekkürler sana Tanrı’m, teşekkür!
Demek güneş eskiden de bu kadar parlakmış
Demek gökyüzünü süslüyormuş sevdiğimiz yıldızlar
Demek çılgın bülbül hiç kesmemiş şarkımızı
Nasıl da unutmuşum, nasıl da unutmuşum?
Çiçekle arı gibi yaşamak varken,
Zamansız esince deli rüzgârlar
Delişmen yüreklerimizde sıralanmış
Dipten doruğa öfke kesilen arzular
Karanlıklarda kalakalmışız.
Ne bir iz, ne bir ses
Umudun zerresi düşmemiş avuçlarımıza
Nedense bir türlü beklediğimiz haber de
Konmamış kuşlarımızın kanatlarına
Sonra birden bire bir şey oldu
Hiç ummadığım bir zamanda
Zorlu dağların doruklarında
Beklediğim ay doğdu
Gerçi dualarımı hiç terk etmemiştim
Ellerimi her açtıkça Tanrı’mdan
Seni dilemiştim.
Yüreğim ışık ışık
Gözbebeğim gülümsüyor.
Şükür,
Yolumun üstünde bekleyenim var.
Teşekkürler sana Tanrı’m, teşekkür
Kayıt Tarihi : 27.4.2008 20:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!