Bekle sen beni Şiiri - Gürsel Cengiz

Aslında hepimiz, içimizde ki o kayıp çocuğu arar dururuz. O kah bir ağacın gölgesine saklanır, bazen de bir kuş yuvasına. Bulanlar mutlumudur bilinmez, bildiğim tek şey var, o çocuk, hep aranır ve çocuksu sevgisiyle hep sever aynı kişiyi. Sevilen beklenendir ve hep uzaklardadır, umut da öyle değilmi dir, güneşte her sabah yeni umutlarla doğmaz mı üzerimize uzaklardan.
Hayat tam sıkı sarıldığımızda
Avuçlarımızın içinde kopan, kendirden bir ip
Bir düşünün yaşam ve ömür denen muamma ne garip
Oysa hayat bize böyle anlatılmamıştı. Her elimizi tanrıya açtığımızda, bize bütün güzellikleri sunacak, hiçbir ağaç yalnız kalmayacak, tek başına üşüyen bütün ağaçlar orman’a dönüşecek, sular akıp yatağını bulacak, bütün sevenler birbirine kavuşacaktı.
Paslı namlulardan çıkan kurşunlar, kanatlarına değmeyecekti kuşların. Tüm insanlık bebekler gibi gülüp, her acıya birlikte ağlayacaktı. Susuzluktan çatlayınca topraklar, bahar yağmurları başlayacak, canlanacaktı filizler.
Mesela sen, yüreğinde kocaman bir acı ile yaşamayı bilirmisin, bilemezsin. O hiçbir yüke benzemez, taştan topraktan ağır, yansa da çiğerinin en mahzun köşesi, aç kollarını göklere, istediğin kadar bağır, bağır bağırabildiğin kadar duyuramazsın. çünkü esince o deli rüzgarlar, bütün uzaklar, bütün hasretler, sevenlerin kırık dökük pencerelerinden, camından içeri girer. Öyleyse diyorum ki…

Bu dünyada olmadı, ötede bari
Ölünce cennette bekle sen beni
İçinde solan bir gül olmak istemem
Sevdiğin mısralara ekle sen beni

Elimdin kolumdun, sağım solumdun
Sen benim sevdaya giden zorlu yolumdun
Kokun toprağımdı Anadolu’mdun
Ölmeden ıraklarda bekle sen beni

Akşehir Ereğli şimdi nerede
Sular akmaz oldu
Kuruyan bu derede
Görmüş olsaydım yılda bir kerede
O yorgun gönlüne yükle sen beni

Bilirim ağlarsın sen ara ara
Çevrende var mı böyle bir yürek, iyice tara
Arada bir selam gönder
Bu vefasız yare
Artık sırat köprüsünde bekle sen beni
Unutma anılarına ekle sen beni

Anladım ki kesilmiyor
Dünyanın bu umut hızı
Sen parmaklarımın ucundaki
Dayanılmaz ince sızı
Başkalarının mı olacaksın artık
Boyu selvi gibi Ereğli kızı

Şimdilerde tarihe karışmış anılarım gibi
Taştan virane bir hanım
Sen ki benim adını bir ömür unutmayacağım
Yosun tutacak yanım…