Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Merhuma Allahtan rahmet geri kalanlara sabır dileklerimle duyarlı yüreğinizi kutlarım. Esen kalın
çok hoş olmuş ağzına yüreğine sağlık kardeş ?
ba evin direği, gözümüzün bebeği.Ne yazsak azdır. Kutluyorum değerli şiirinizi ve sizi sn Dişbudak...
BABAMıN ARDINDAN
Aradan geçen onca yıla rağmen
Rüzgâr, kokunu getirir uzak iklimlerden
Güzel gözlerin düşer gönlüme,
Yorgun / sevecen
Uzanıp öpmek isterim, nasırlı ellerinden
Hep, son duruşun takılır belleğime;
“Nerde kaldın?
Neden daha erken gelmedin, neden? ”
“Ahhh! Bilebilseydim canım babam,
Durur muydum gelmeden?
Neden söylemedin, nedeeen? ...”
Zamansızdı gidişlerin,
Kaçar gibi, hep ben uyurken
Uyumamak için biber sürdüm gözlerime
Başını beklerken
Ya yine ben uyurken gidersen…
Son dersini verdin gitmeden;
Yolculuk vizesi onaylanınca
Bekletilmezmiş ki yolcular son istasyonda
Yolcu yolunda gerekmiş
Gitmeliymiş meğer davet edilen...
Haziran 2010
Naime Özeren
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta