Bekle-meler Şiiri - Nazım Ercan

Bekle - meler

Çığırtkan yaz güneşi solgunum
Ve
Belkide ben değilim, görmeyen
Bu gözler senin bakabilirsin dedi tanrı dilediğince
Bazı kereler ağlardım
Bir başıma
Ve yalnızca günler beni ağlatır oldu
Sessizliği özledim
Gürültüsünden kendi sesimin

Bekle dedi
Ve üfledi tanrı yaşamı
Üfleyerek sonumu getiren
Şaşkın.

Üzgünüm,üzgünüm çünkü
Unuttum hayır,hayır doğrusu
Beceremedim yaşamayı
Beceremediğim gibi tıpkı ölmeyi
Ve
Düş görmeyi.

Yağmur dışarıda
Sabırsızlanıyorum ıslanmak için
Öp beni
Sırılsıklam aşığım
Düşlerine ve sana
Öp beni.

Bekle (me)
Göreceksin arınacaksın günahlarından
Sevişmeyi özledim,özlediğim biriyle
Bekle
Göreceksin bir ceset olduğumu
Şarkılar söylen

Öp beni,
Öp beni ve uyandır yorgun yüreğimi
Sen misin?
Hoşgeldin özlediğim sevgili
Hoşşgeldin ve güle güle yaşam
Sonsuz kadar belirsiz bir elveda sana.
Öp beni
Öp beni ve boşuna
Bekleme.

Kış 1996