Bekle Hele Şiiri - Aslı Demirel

Biraz daha dur sevgili
Aceleye ne hacet az biraz bekle
Yaprağına çiy düşmüş güller baş kaldırsın hele
Bir gece daha hasretsiz bitsin
Ki uzayacak sonraları yapış yapış sakızlı gibi
Ellerime ayaklarıma gözlerime bulaşarak
Karalığını öğretecek
Gitme sevgili biraz bekle
Güneş bir kez daha sıcacık doğsun hele

Şimdilik gerçek ol
Hayal olmaya adaysın nasılsa
Ya da düş
Ya da rüya
Attığın ilk adımla
Sırtını ilk döndüğün anda
Çocukluğumda mandallardan çıkan renkli balonlar gibi
Sönecek beni yakışının gerçekliği
Biraz ağırdan al
Lütfen gitme
Sevgili az daha bekle
Heyecanlı çığlıklar susmayı öğrensin hele

Bırak oturduğun yerde bir süreliğine dursun izin
Yokluğuna havadaki kokun şahit olana kadar
Duvarlardaki gölgelerin sinirden çatlayana kadar
Sevdalarıma inen inmelerin tesirlerine alışana kadar
Beni sevmediğine inanana kadar
Az daha sevgili az daha bekle
İçimdeki kuşlar kanat çırpmamayı öğrensin hele

Dur sevgili
Kapıları çarpışınla dağılışımı görmeyesin diye
Toplamalısın beni valizinden önce
Ve usulca çekmelisin kanımdan ellerini
Miras bırakacağın yalnızlığın sesine
Alışmam için uzanmalısın yanıma kalabalığınla
Zaman akışını yavaşlatmadan az daha bekle
Odalarımda gülüşler bir kez daha yankılansın hele

Gitmeliyim dedin ya sevgili
En yanan yerime sürdün elini
Acıta acıta kelimelerimi
Bir koku veya bir tat ya da
Havadaki ufacık bir esinti
Biliyorum yetecek sana bulanmama
Midemdeki kramplarla
Günün orta yerine düşeceğim
Güneş tutulması misali
Kara ve derin
Ayaklarımın her biri kuyularda olacak sanki
O yüzden az biraz bekle
Yangınlarım sönmeye yüz tutsun hele...

(10 12 2010)