Bekle Bir Ömür Geçsin Şiiri - Kenan Yıldız

Yaşamak,
Seninle mutlu olacak birkaç anı…
Sessizce doğuverecek olan güneşi beklemek,
Beklemek saatlerce,
Beklemek…

Sonra hayaller kurmak,
Mavilikler üzerine gökyüzündeki.
Saniyeleri dakikaları saymak bir bir
Gelecek zamanlarda
Kavuşma anını beklemek
Beklemek…

Bir ömür süresince
Belki daha uzun,
Umutların solgunlaştığı,
Rüyaların yok olmaya yüz tuttuğu bir anda…
Bitmeyen gecelerin,
Bitmeye yüz tuttuğu bir anda…
Birleşir eller,
Yorgun kalpler dinçleşir.
Yine hatıralar diriliverir
Belleklerde…

Unutulur…
Sayılan saniyeler,
Uzayan zaman,
Duvarda kırılan birkaç kadeh,
Unutulur,
Kirli gömlekler,
İçki şişeleri..
Hepsi.
Geçen ömür unutulur…

Unutulmayanı,
Bir çift bakış ve yağmurlu bir sabahta,
Ansızın beliriveren hayali sevgilinin,
Dikilir karşında.
İşte o an:
Dolar insan sonuna dek,
Hayat denen nesne ile.
Ölüm nedir onun için?
Ulaşılmaz hayaller umutlar nedir?
Sadece var olan gerçektir;
Sevgiliye duyulan hazlar, ve hatıralar…

Günü geldi mi ölümün,
Direnesin gelir,
Senin için hiç olan ölüm,
Sana acı verir.
Bekle…
Bekle…Belki bin kere,
Bekle diyesin gelir ölüme,
Meydan okursun Azraile.

O an,
Kadehte duran içkinin tadını,
Bir nefes sigaranın iştahını duyarsın.
En güzeli ise;
Sevgiliyi son bir kez
Güzel hatıralarla anarsın.
Azrail,
Sen ve
Uzaklaşmak dünyadan.
Uzaklaşmak sevdiğin birkaç hazdan.
Bilmiyorum, belki mutlu olursun,
Belki anlarsın yaşamın ne olduğunu,
Belki umurunda olmaz yaşamak.
Ama yine de bilmelisin ki;
Biz birbirimiz için yaratılmışız dersin,
Onsuz oraya gittiğin için
İsyan edersin….