Vuslatin aydınlığı içinde
boğulduğum
bu karanlıklara ne kadar da uzaksın.
Ne kadar zalim hasret bir o kadar hain.
Ama bir o kadar sabırla bekle beni.
Beklemek tüketmesin seni.
Tükenen sadece ayrı kalınmış vakitler olsun.
Kader ağlarının iplikleri solmadan,
toprak suya doymadan ,
ebruli bir gecenin sonunda, erguvanlar açtığında gelicem bekle beni.
Şimdi soluksuz bekliyorken,
yıldız katarları
arzu kristalleri ile haber verir benden.
Damıtılmış bir hevesle,
Şafağın kızıllığında, ay bize göz kırptığında,
güneşin altın okları saplandığında gelicem.
Kamber prensesi Taht-ı mercanında görmek için , elmasların ecesini öpmek için
gelicem bekle beni.
Uzak diyarlarda
sensiz
yoksullukla
özlerken seni, sen habersiz bekle.
Bekle beni.
Kayıt Tarihi : 28.3.2020 04:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Zeki Nalbant](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/28/bekle-beni-yeniden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!