Bekle Beni Yar Şiiri - Eliz Duruçay

Yosunların taşlara sarılışıyla
çekişindi hücrelerimi bedenimden
tükenişimdi sana gelişlerim
her defasında
yasaktın sen
yasaktın beklenirken
yakandın, yakılandın

bir yasağı bin yaptı seviler
mercanlardaki köpükler maziyi öperken
aşkı özgür kılansa
gözlerindeki masumiyet

hıçkırdıkça Kız Kulesi anaforlara
hülyalarla sevişti İstanbul
sen oldu her bakış
eski kentin sokakları kucakladı
senin eskitemediklerini

Yorgun dudaklara yapışkan tutku
çöl sıcağındaki ayazdı
yanındayken sensizlik
hep yamalı entariler giydiriyorsun
donatırken
aczinden

ey benim asil sevdiğim
gözlerin hala yabancı bakıyorsa
anlatamadıysa
anlamadıysa
yıkacağım bir gün kalelerini
ve fethedeceğim seni
bekle beni,
bekle
bir gün geleceğim
ihtişamımla

(Eliz DURUÇAY)