Bekle Beni Yar Şiiri - İlyas Kırlı

dün arka bahçede,iki elma ağacı kurudu
yeşile ne kadar küsse baharın sonu işte öyle,
sarı yaprakta bir tırtıl çaresiz,ama kelebek onu korudu
dönmek harama girmediyse,kelebeğe selam söyle

sıradağlara diş geçiririm,sisli başlarına pençe
ormanlara düşerde ağaçları budarım
kalem eder dal dal yazarım bekleyişimi,
kızılırmağı filizlerine akıp,mavi göklere
iki kelimeyi sığrırırdım
dön ceylanım,dön ceylanım

ya azap bu didişmek hasretinle
ya bitecek olan bir baharın sızlanışı olsa gerek,
sırtımdaki giydiğim gömlek
yırtılası hatıranlarınla düğmelenmiş olsa gerek
ter kokusunu bile atamıyorum bedenimden,
ya bitir bu vuslatı kurumadan gidişin
ya başlat yeniden ısmarlama veda edişin
bekle beni yar
birgün neyi değiştirirki
bekle beni yar birgün değilmi
beni sana bağlayan
bekle beni yar birgün olmasın
pamuk ipliğinde sana ağlayan
bekle beni yar
bir başka göz değerde gözüne
kömür gözlüm bir kiprit yeter inan
yakma gayrı bekle beni yar........