Bekle Beni Sevgilim Şiiri - Sevilay Çelik

Bu gece son kez bakıyorum resmine,
Son kez gözyaşları mı döküyorum üzerine.
Birazdan gideceğim, bu kapıdan son kez çıkacağım.
Vuracağım kendimi ıssız sokaklara.
Yatacağım parklarda,viran kırık dökük evlerde.
Yapamazdım çünkü ben o evde,
Hatıraların vardı, sen vardın o evin her köşesinde.
Her yerde ismin yazılıydı,
Davarlarda resimlerin asılıydı.
Nasıl yaşardım söyle ben orda..
Gitmeseydin,bırakmasaydın beni bir öğle vaktinde,
Ne mutlu günler bekliyordu ikimizi halbuki,
Uçacaktık biz hep göklerde bir kuş gibi, özgür olacaktı aşkımız,
Mutlu olacaktık..
Kahrediyorum şimdi,seni benden alan herkese,
İsyan ediyorum..
Her mezarlıktan geçerken bende ölmek istiyorum.
Her gece Allah’ıma dualar ediyorum,
Beni de yanına alsın, seninle olayım diye.
Rüyalarımda hep bana ‘’gel’’ diyorsun.
Gelemiyorum sevgilim bir türlü gelemiyorum.
Yanına gelmek için çok uğraşıyorum,
Olmuyor ama her seferinde engellere takılıyorum.
İnan bende gelmeyi çok istiyorum,
Elbet gelicim kavuşacağım sana.
Bekle beni sevgilim,ne olursun bekle..
Her gecede rüyalarıma gel olur mu.
Hiç olmazsa rüyalarımda kavuşabileyim ben sana..