Bekle beni gitme Şiiri - Gülay Özdemir

Zaman gelip geçer,
bekle beni gitme,
Derin denizlerden gelen
yorgun rüzgâr gibiyim.
Limana demir atmayan gemi gibi,
Dalgalarla boğuşuyorum,
İsmini şiir şiir topluyorum,
Yüreğimin en derinlerinden...
Gün mü doğar...
Gece mi olur bilmem.
Zaman gelip geçer,
Bir his büyür icimde,
Seni mi sever,
Seni mi özler bilmem...
Hissedeyim gitmediğini,
Martıların kanadına bir
selamını iliştir,
Bir öpücük koy gönder...
Umutlarımı yeni sevinçler
sarar,
Çocuksu kalbim de,
Özlemini anlatmak kolay mı
sanıyorsun.
Ayrılık ölümden acı iken yar,
Uykuların dehliz şarhoşuyum,
Gel artık gitme.
Bu serap rüyalarımdan
uyandır,
beni...
Gözlerimden topla,
Senin olan yıldızları
Gecenin sessizliğindeki
kasvetli havayı, dağıt artık.
Bekle beni gitme,
Gün mü doğar...
Gece mi olur bilmem.
Zaman gelip geçer,
Bir his büyür içimde,
Seni mi sever,
Seni mi özler bilmem...
Bekle beni gitme
Özlemle, sevginle yeniden
sarıl bana.
Suskunluğun eritiyor
yüreğimi.
Kapat gözlerimi  fısılda
kulağıma.
Yüreğimi kesen aşk kokan
şiirlerini...

8.01.2022
~Gülay Özdemir ~