Bekle Beni Şiiri - Şair Hüzünlü_ezgi

Essiz bi sonbahar günüy dü
her yer günes in essiz kızıllığı ile aydınlanıyordu
. her şey giderek değişiyor
ağaçlar insanlar gibiydi
her yaprak düşürdüklerinde
sanki daha da üzülüyorlardı

.bir sessizlik hakim gibiydi
ama öyle bir uğultu gizliydi ki
o sessizliğin içinde
her şey iç içe bir bütün yaratır gibiydi

deniz durgunluğunu kayıp etmişti
.dalgalar acı gerçekler gibi vuruyordu
bir silahsın sakağından çıkan mermi misali hırçındı
kükremiş sel gibi martılar uçuşmuyordu artık
sanki bir şeyler eksikmiş gibi
kaybolmuşlardı aniden

aniden bir fırtına telaşla
bütün yaprakları içine aldı
ve oradan oraya savurdu.
bir haykırış sardı etrafı
rüzgarın sesiyle ancak bastıra biliyordu
ürkütücüydü rüzgarın sesi
insani başka diyarlara götürüyordu sanki
. biliyorum ki günler ne kadar

zalim olsa da geçmeye mahkumdur
güneşin yaza karın kışa kavuştugu,
,zaman yapraklar agaçlara
bende sana dönecegim
işte ozaman ne denizhırçın olcak nede
martılar gitmiş olacak bekle beni