Sene doğduğum sene,
Aylardan keder,
Günlerden acı.
Elinde tırmık varmış anamın,
Tutturmuşum ona bir sancı.
Arpa tarlasında doğmuşum.
Düşerken anamdan;
Kesik arpa saplarına tutunmuşum.
Hz. Cebrailin kanatlarına teslim etmiş anam,
Öyle kurtulmuşum akbabalardan,
Ondandır alnımdaki nurum.
Yılanı bezdiren memleketin
Şimdi il olan bağlık tarafındanım.
Babam;
Hz. İbrahimden almış adını.
Ben
Kardeşlerim kar ve kekik,
Bir de sofralarımızdan eksilmeyen keklik,
Hiç barış anamızın yüzünü
bir arada göremedik.
Görebildiğim
alabildiğine uzak dağların,
Yıldızlar düşmüş yamaç köylerini
İstanbul bilerek iç çekmemdi.
Meğer oralarda yıldızlar;
Bir düğmeye basınca yanıyormuş.
Nerden bilebilirdim.
Ve birgün Allahü ekber dağlarının doruğunda
Kardeşim kekiği
Kokusuna dayanamayıp,
Tek tavuğumuzla yemişim.
Binip anka kuşunun kanatlarına
İstanbul cennetine gelmişim.
Ve sonra okuyup adam olmamı beklerken büyüklerim
Ne hikmetse
Beni anarşist sınfına atmıştı memleketim.
Bir de gönül denen bir cevher varmış sol yanımda
Gözün değdiği meleğe bağlandı aniden.
altı ay geçmedi
Aldı gökler benden
ve hemde bana nişan alınmış bir mermiden.
Acısı şiir karalamaya itti sonra da
Daha sonrası şiir sayfamda
Saygılarımla.................
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!