Mesafeler hiç bitmedi aramızda uzak diyarların insanları olduğumuz kadar ayrı dünyaların insanlarıydık,
Hatalı duygularla sevmiştik, üstelik duvarlar ördük aramızda farkına varmadık,
Yol ayrımı yaklaşıyordu da tutunuyorduk hayallere teslim olmadık,
Hayat ırmağının akışına takat yetmedi,
Ayrıldı ellerimiz, göründü kapımızda ayrılık,
Güneş battı bir akşam üstü Nemrut eteklerinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!