Bir anlamı kalmadı baharın…
Dışarının bir anlamı kalmadı içeride….
Saçlara ağlar düştükten sonra
Farketmeyecek gelsen de…
Paranın bir değeri yok artık,
mürekkepli kalemi
elime alamayışımın sebebi,
yağmurdur belki
bırak yağsın ve dinsin !
Kopa kopa azalırsın
Mum gibi masaya dayanırsın
Dayanamazsın anaya, ataya, vatana…
Bir dağın eteğinde tek başına kalırsın
Gurbette ilk gece zordur
Bağdaş kurarak oturduğum yer sofrasındaki yufka ekmek çarpsın ki
Sevmiştim seni
Deli
Ne halt etmeye bir soğukluk koydun aramıza
Sığmıyordu ya hani kareye
Sen de birazını makasla kesmiştin
Sonra
O bile yetmişti
Patlatmaya yanardağı
Laf öyle bir tükenmiş ki
Cümlelerini valizine koyup bir hışımla çıktın kapıdan
Hayal kırıklığıyla
Büyük bir pişmanlıkla
Bahara merhaba diyen bir çiçeği çizmelerinle ezmiş olmanın verdiği suçlulukla
Pencere kenarında sabahlara kadar
Yorgun gözlerinle bakma sevdiğim
Bu yollar uzun, dikenli ve dar
Bir ümit ile kendini yakma sevdiğim
Şiirleriniz, lütfen...