Bekir Koptur Şiirleri - Şair Bekir Koptur

Ölümü düşünmeden yaşıyosan
Zaten ölmüşündür.

Aşkını düşünmeden yaşıyosan
hiç varolmamışındır.

Kelimeler kalbimden çıkıp ruhumu tanımana rehberlik ediyor
Varlığın içimdeki en karanlık yerleri bile aydınlatıyor
Şuan karşımdaymışsın gibi konuşuyorum hayalinle
Ama gerçeğin o kadar güzel ki hayalim bile bunu yansıtamıyor
Duygularımın mantığımın üstüne çıktığı bir andayım
Senden önceki zamanı kabullenemeyeceğim bir durumdayım

Ben varsam bu dünya bu evren var
Ben koklar ben tadar ben mutlu olurum
Giden gitti mi yası kırk günü geçmez
Tanrı kuralları koymuştur önceden
Yeter iyilik maskesini bu kadar sömürdüğünüz
Kader senle hiç barışmadım ki bana gülümseme boşuna

Umutların hayallere döndüğü bir zamanda
Kurduğum hayalimin umuda dönüşmesine şahit oluyorum
Şuan çiçeklerimle ilgileniyorum
Aklıma sen geldin
Aslında hep aklımdasın
Onlara bakıyorum da seni çok kıskanıyorlar ve bana kokmuyorlar

Hayat kısa ve uzun

Senden önceki bir zamana dönmek istemiyorum

Sana dokunamasamda varlığın yolumu aydınlatıyor

Kendimi bulamadan önce
Buldu tanımadıklarım beni

Anladığımda başkalarının dünyasında esir olduğumu
Aradım özgürlüğümün yollarını

Sen deniz ol,ben güneş
Sana o kadar çok parlarım ki?

Ne kadar mavi olduğuna inanamassın?
Sen ressamlar ressamı Allahın yarattığı bi tablosun.

Sonsuz sevgi annelerin kalbinde gizlidir
Keşfedilmez zaten mevcuttur
Aşk keşfedilerek öğrenilir
Ölüm bütün dertlerin mucizesidir

Çok okul önlerinde bekledim seni
Bişey olmaz dedim biri varken öbürüne
Sonra kaybettim içimdeki ben seni
Savruldum yaşlandım yeniden buldum ben seni
Geçmişe dönmek istedim geçmişte kabullenmedi ben seni
Benden sonrakilere nasihat ederimde dinlemezler gene ben seni

Bir kelebek ol ve gökyüzüne uç
Yorulduğunda yıldızlarda dinlen
O kadar çok sev ki hiçbir rüzgar yönünü değiştiremesin
Eğer hala nefes salıyosam sen yaşadığın için