Gözümü açmadan yaşam evine
Diyar diyar götürdüler yar beni
Kurban etmek için ömür devine
Bağlayıp da yatırdılar yar beni
Arayıp bin yılda bir dem bulmuşken
Varamadım gül yüzlümün yurduna
Dağda gelip geçti ömrüm neyleyim
Bülbüllerle düştüm gülün ardına
Bağda gelip geçti ömrüm neyleyim
Kırk yıl oldu bir kerecik gülmeden
Aşık Feryadi’ye
Bini beğenmezken ben de bir zaman
Kul oldum nicedir yüze be usta
Bir alay olsa da demezken aman
beni şaşırtmaya çalışır bu yıldız
yönümü bulmam olanaksız ona kalsa
sırtımı dönüp gitmeyeyim diye kendisine
öteki yıldızlara uydurur ışığını
ben geceleri de bilirim güneşin yerini
Mehmet Koç Hocanın ardından
Bahar yeşerip de yaşam yarına
Taşmaya başlarken terkettin hocam
Dalların boy verip kökler derine
Deli Çoruh yeşil yeşil akarken
Kaçkar'ın başında kar olur türkü
Düğünde sevdalar yürek yakarken
Kolkola girer de bar olur türkü
Sazı omuzunda gezer dolaşır
iki parmağımla tutup
yıldırımı
şimşeği avcuma hapsettim
oysa özgürlüğü savundum
yıllar yılı
Yıktılar dünyanın dağı taşını
Her parçayı dik gördüler nedendir
Kestiler ormanın kuru yaşını
Beş ağacı sık gördüler nedendir
Karıştırıp mevsimleri ayları
Osman Kaya’ya
Bir kadeh şarapla gökte dolaşır
Bazen gözü görmez yayayı dostlar
Varın yoğun her canlıyla üleşir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!