Yine gecenin sessizliğinde
Hep seni aradım sordum yıldızlara
Sen yoksun diye hep ben ağladım sabaha kadar
Anladım ki sende unuttun beni
Seninle birlikte geçen o günlerimizi
İçimde bir ateş yanıyor desem
Alevler her yanımı sarıyor sarıyor desem
Bilmem ki daha nasıl nasıl desem
İnanırmısın sen sevdiğim inanırmısın
İçimde bir tomurcuk açıyor desem
Karpuz kestim elim ile
Pekmez yedim dilim ile
Bana yaptığın bunca eziyet bunca çile
Haram olsun sen bilesin
Değer verdim anlamadın
Ey gözleri belalım
Ey yüreği yaralım
Kıymet bilmeyen sevdalım
Gelme gelme istemem
Seni inan çok sevmiştim
Uğruna istesen canımı bile vermiştim
Ellerinin bana ulaşmasını
Kalbinin beni sevmesini
Dudaklarının dudaklarıma dokunmasını
İstiyorum
Gökyüzünde kararan bulutlar
Ne bir eksik ne bir fazla
Dertler gelir bin bir hazla
Bin yıl değil birgün yaşasanda
Kaderde olan yaşanır
Ben çekerim çileleri
El ele tutuşup dolaşmadan
Beraber oturup konuşmadan
Keremle aslı gibi kavuşmadan
Şimdi ben askerim kader utansın
Hayat bir masalmış bilemedim
Ben şimdi acı içindeyim
Ben şimdi deli divaneyim
Ben ben neden hep ben
Düşünüyorum özlüyorum
Sen ya sen seviyormusun beni
Sevgilim bir bahar geçti sensiz
Boynum bükük solarım sensiz
Neredesin sevgilim sensiz oldum çaresiz
kış geçti sensiz bahar geçti sensiz
Kar yağdı siyah saçlarıma
Yalnız kaldım baharda tek başıma
Sahte yalan aşkları
Güvenilmez İnsanları
Birgün tanırsın sende onları
Büyürsün sende küçüğüm
Dost sandığın düşman çıkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!