aşık olamiyorum artık anne
artık aşık olamiyorum Tanrım
kulağımda çınlarken uykusuz
uykularımın
gaybden gelen
bu akşam birşeyler kusmak istiyorum şeytani
tanrının adını ağzına alamayacak kadar
günahlarını koynuna alıp uyuyan
mışıl mışıl
gözlerine inmiş perdeleriyle
hergün başka bir paket hediye eden
yeni sevdalara yelken açmışım
kimseler bilmiyor
fırtınadan başka
rüzgarı önüme almışım da
vurmuşum karaya
gözlerinden akan abıhayat
içsem de yakar düşsem de
surlarında yangınlar bana yanar
içimde kıyametler kopar gülünce
ah ölsem her gün bir gamzesi içinde
müebbet uyusam dizlerinde
hayata pamuk ipliğiyle
semaya gemi halatıyla bağlıydı
boynundan
işine gelince yalan da söylemezdi
basık, havasız bir handa geçti
ömrü
göz kapaklarını kapadığında anlarsın
gözlerinin ne kadar sıcak olduğunu
o zaman hain kuşların çığlıkları
yağmayacaktır üstüne çırılçıplak
yalanları olmadan
ancak bu kadar hayatta insanoğlu
üşümüş ellerinden tuttum yağmurun
gözlerinin yeşili yüreğime yağdı
damarımda kan oldu aktı yağmur
boğup da öldürün beni
ne
olur
küheylandı zaman
deli gibi dört nala koşan
tek yönlü ters bir orantıydı
dünle yarın arasındaki
gökler kurşuni
delik deşik olmayalı beri
batar bu gemi
batmadan yakmalı gemileri
halbuki hiç bitmeyecek sanmıştım
oysa rüzgar
yelkenlerime dolduğu kadar rüzgar
ve deniz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!