Bekir'e Şiiri - Sadullah Celik

Bekir, sen anlamazsın
Evlilikten, delilikten
Evlilik toz pembe hayaller içinde
Bazen gül bahçesine dönüşür
Erişilmeyen
Bazen korkunç bir ejderha olur
Dövüşülmeyen.

Yine de sol yanında
Suyunu yüreğinden alan
Nadide bir gül bahçesi
Sağ elinde de devamlı
Savaşabileceğin keskin
Bir kılıcın bulunsun.

Bir de mesaj çekmişsin;
''Gidipte göremediğim
Aşina olduğum, ecnebi yurtlarını
Hele anlat'' demişsin.

Sana nasıl anlatayım buraları?
Ocaklar yıkan Avrupa'yı
İnsan yutan kumsalları
Çırpındıkça battığımız
İnsan dışı kurumları.

Sana nasıl anlatayım buraları?
Hangi dilde yürek bulsun kelimeler?
Senin dilinde Avrupa'lı
Avrupa dilinde yabancı
Bizler bu dünyanın
Arasatta kalan insanları
Sana nasıl anlatayım?
Yarınları kemiren korkuları.

Sana nasıl anlatayım buraları?
Senin dışardan bakıp ta bayıldığın
Arkasından koşup
Yakalamaya çalıştığın
Benim ise içinde yaşadığım
Ruh-i bunalımlar,nefretler
Ve dolu dizgin kaçmaya çalıştığım.

Bekir, şunu unutma!
''Sahip çıkılmayan kültür erir,
Her ümit kendi yüreğinde yeşerir.''