Bekir Ayral Şiirleri - Şair Bekir Ayral

Daha yaşım olmadı yirmi,
Saramadan sevdiğimi,
Yaşamadan gençliğimi,
Gelme ölüm, alma ölüm oy.

Hayallerim, gençlik düşlerim,

Hatırlatma bana.
Hatırlatma ne olur..!
Unuttuğum şeyleri.

Yanıma oturup,
Ellerimi tutup,

Bir ev olmak
Isterdim;
Yemyeşil doğanın koynunda,
Ya da,
Yalçın bir dağ başında.
Herkesden,

Yalnız yaşadım tüm hayatımı
Kimsem olmadı ki, benim.
Razıyım ben kavuşmasam da,
Yeter ki, olsun bir sevenim.

Birazcık sevgi ve huzur,

Gerçekleşmeyecek
Bir duadır,
Seninle birlikte olmamız.

Bir arada olması,
Mümkün mü,

Yeni doğan gün,
Açan çiçek,
Dalda öten kuş,
Ve
Esen yel.

Renkler,
Yeşiller, maviler,
Allar ve morlar.
Alabildiğince
Canlı,
Alabildiğince

Ben sevgimi söylesem
Esen rüzgara,
O’ da alsa, götürse
Çook, çok uzaklara.

Aşırsa dağları, ovaları,

Değişse tüm dünya,
Sırça saray olsa.
İçi güzelle dolsa,
Değişmez şu kaderim.

Gökten;

Beyoğlu bir deniz,
Ben de bir balık olsam.
İzin alıp,
Beyoğlu Muhtarından
Hep orada kalıp,
İçinde yaşasam.