Bekçi Şiiri - Salih Ahmet Sak

Gölgemle bir oldum, düştüm peşine
Tutamadım, üfledim son nefesimi çehrende
Dar hücrelerden kaçıp gözlerime dolarken karanlık
Badirelere kandım, gezindim vehminde...

Nedir çehrende gezinen bu melun çizgiler?
Dalga dalga yüreğine saplanan bu tomurcuklar neyin nesi?
Gölgemin üzerinde tepinen bu ayak sesleri kimin?
Niçin yanarken güller açıyor bahçende?

Benim, seni kavuran bu ateşten nefesin sahibi
Seni kabuslarından dirilten gölgenin sahibi benim.
Ezelden verdiğin büyük yaraların
Ebedi bekçisi benim!!