Bekaya Özlem Şiiri - Ali Semerci

En derimlerimde seni arıyorum
En ücra köşelerden soruyorum
Bir tecelli ihsan eyle
Boğuluyorum

Çıkmakıyorum dipsiz kuyulardan
Bunalıyorum kuytularda hep
Sonsuzluk ateşi yakıyor beni
Kurtulamıyorum

Dipsiz kuyulardan
Issız kuytulardan
Ücra köşelerden
En derinlerimden
Sana sesleniyorum
Ey sonsuzluğun sahibi
Sana yöneliyorum
Sen bakisin
Yalnız sen bakisin
Faniyiz biz, her şeyimiz

Senin ibkan olmazsa
Nasıl beka bulalım?
Senin tecellin olmazsa
Nasıl kurtulalım?

Sana sığındık sonsuz bir aczle...
Sana yöneldik mücrim yürekle...
Yalnız medet sendedir.
Sen tut kalbimizden, en aciz yerimizden
Al bizi ummanına,
Boğ bizi sonsuzluk denizinde...
Ruyetinle sarhoş et
Baki kıl aşk mertebesinde!