Utangaçlığından veyahut mecburiyetten,
Erkek de evde kalır belki kimsesizlikten…
Her gün halı çırpılır, şahsının üzerine,
Beyaz önlüklerin var gömleklerin üstüne…
Üç kere yıkamıştın, kar beyaz kalmalıydı,
Balkon dersen bir tane, bu yapılmamalıydı…
Üst kat ev sahibinin şahsın laf söyleyemez,
Beş yıldır katlanmışsın çırpmayın da diyemez…
Zamanla alışmışsın, yan komşu dayanmadı,
En üsttekiler dâhil, her biri çıkarıldı…
Kedilerin vardır, şahsına alışkınlar,
Şahsını adamışsın, anlatılmaz şeyler var…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 9.5.2014 05:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!