Namus, şeref, diyerek ev vermeyeceklermiş,
Bekâr, olduğumuzdan lanetleyeceklermiş…
Anlayamadığım şey batmamışız batağa,
Ruhumuz Rab’den yana düşmemişiz tuzağa…
Doğruluk, dersen bizde edep, ahlaksa tamam,
İçimizde nefret yok Rab, inancımız da tam…
Eğitim, dersen komple merhametim eksiksiz,
Şerefli insanlarmış(!) referansım geçmezmiş…
Bir baktım tiplerine meymenetsiz suratlar,
Ağızlarda sigara edepsiz yaratıklar…
Bekâr suç mu işliyor da hüküm veriyorsun?
Tanımadığın kulu rencide ediyorsun…
Ev, dersen gecekondu köpek dahi yaşamaz,
Köpek sizden şerefli sizi gidi utanmaz…
(2011)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 21.2.2016 22:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!