Bekarhane Şiiri - Nurhan Göktürk

Her gece bu evlerde,
Bu vakitler, lambalar söner.
Yorgun, bitkin, bitap,
Yataklara bedenler düşer.

Endamla, işveyle, nazla kıvrılır beller.
Kıskaç gibi kollarda.
Saçının her telini,
Bin kere öper, okşar.
Gömülürken yastıklara ağır ağır başlar.

Benim değil, bendesin.
Canda değil, tendesin,
Daha ne lütufkar sözler.
Soluklar kesilir, can kalmaz bedenlerde.

Her gece bu evlerde,
Bu hayallerle biter gece,
Gece kurulan düşler,
Gün ışığına dayanamayıp gider.

Nerde geceden kalan sıcaklık,
Şimdi her taraf buz gibi soğuk.
Kollarda salınan bedenler yok artık.

Şimdi kolların sımsıkı sardığı yastık,
Her gece bu evlerde bekarlar,
Evli yatar, bekar kalkarlar.

Nurhan Göktürk
(Niğde)