bir dolu hüzün indi yine
gidip geliyorum
başından sonuna yolun
kilitler vuruluyor kalbin kapısına
birbiri üstüne
kanayarak gittim yüzleşmelere
şiirin aynasına düştü suretim
derin bir kederde boğulmuşum meğer
ömrün yorgun bekçiliğinden geçtim
damlalar acı kustu yanaklarıma
tozlu bir kiler odasında yaşamın
örümcek ağına takılmıştı umutlar
alt alta topluyorum artıları
avucumda
kocaman bir sıfır var
yalnızca rüyaydı yaşamak
fırtınalı bir yolculukta
kalabalıklarda azalıp durmaksızın
kendimi kendime vererek yalnızca
yılanın zehri tek
akrebin de öyle ey şair
sofraya bir yemek daha
konulmamıştı zehirden başka
bekâreti yoktu yaşamın...
(12 Ekim 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 12.10.2003 13:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yorumunuzda anımsattığınız için...Asılı kalmasın umutlar.
Sevgi
'fırtınası dinmez bu yolculukta'
'kalabalıklarda azalıp durmaksızın'
'kendime kendimi vererek yalnızca'
've tek başına'.......... Ahhhh yine duygularıma yüreğime dokundun sevgili Naime'ciğim... Tebrikler
tozlu bir kiler odasında yaşamın
alt alta topluyorum sıfırları
kocaman bir sıfır var avuçlarımda '
Ne desem ki?!.. Sanki beni ve benim gibileri anlativermis yüreginin sesi. Tesekkürler kardesim.
I can only say this :- ........
My cries pierce the nights//
my eyes whispered a promise//
to my heart which never stop beating//
the wound's unhealed injuries//
that,//
life's flowering, again...//
life's blooming, again...//
life's fresh virginity is awaiting
for me to be myself again...// ...sevgiyle.....
TÜM YORUMLAR (6)