Bekâr Odası Şiiri - Feridun Benden

'Bekâr odası
izdüşümüdür yalnızlığın! '

1
odada
sürüklenir çer çöp,
aşk sonrası...

2
ertesigün
eğilip toplanır
anılardan
arta kalan kırıntılar
rakı masasında...

3
düş sarmalar gerçeği,
'Zeus'un çapkınlığı! '
unutur kendini insan,
uzanır küfrün ucu
sezgisine bilinmezin...

4
boyasız duvarların
renksiz bakışı,
yansır ressamın
bir madalyondaki
renklerine;
burada kırmızı,
şurada sarı,
orada yeşil,
mor ve diğerleri
mutsuz!

ve şairin

'yalnızlık ruhun orospusudur! '
dizesine!

5
aynalarda
unutulmuş yüzlerin
türküsü,
dönüşür ağıta;
belirir tanıdık çizgileri
sırları dökülmüş
sevgililerin!
ve
görüntüleri
silinir karanlıklarda...

6
gece,
beklenen sükût!
belleğin sızısı
ve
düşlerin karmaşası...

kimileyin
aydınlatır bekâr odasını!

açıktır televizyon
ama sessiz...

7
radyoda
bir senfoni,
bilmediğin adını;
duyarsın geçen günlerdeki
serinliği sıcak ağustosların...

8
pencere yanında
istemediğin bir saksı;
uzağında
kızıl yapay güller;
edilmişler hediye
hastahane koğuşunda...

bakarsın onlara,
onlar da sana!

9
sevgilinin
yaprakları parlak;
kara toprağı yumuşak,
geçer aklından
bırakmak sonsuza değin...

10
bırak,
kalsın yalan olan av'cunda!

11
gece yürür...

öpücüklerle
keyfe gelir rakı;
bir hüzündür
sende ve saksıda,
dertleşirsin onunla...

12
'biliyor musun?

dolanıyorsa bir it,
kimsesiz bahçelerde,
işte ben de böyle,
yirmiiki metrekarelik odada! '

13
neyleyim,
öğrenmemiştir,
duvarlar yanıt vermeyi,
suskunluktur onların yazısı...

14
dokunur elin
tüylü dudaklara,
aşk sözcükleri dökülür;
esrik ve sarhoş,
gelir aklına
bir bardak da sunmak ona!

15
tansıktır bu,
adını bilmediği
yeşille yaşayanlara...

16
sabahın ilk ışıklarında
açmıştır saksıdaki çiçek
lale hoşluğunda!

bu çiçek âşık!
açılmış iki parça
taze gelin sıcaklığında!