Bekar Odası Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Hayalin gözlerimde sonsuza uzanırken,
Kalbini dinliyorum gönlümün yarasında.
Bir albüm yaprağında anılar kıvranırken,
Ruhumu sokuyorsun bu tavan arasında.

Saatler on ikiden sabaha yol alınca;
Depreşiyor içimde iflah olmaz yaralar.
El ayak çekilip de bir hayalin kalınca:
Çatırdayan ruhumda patlıyor tabancalar.

Sen ruhumun katili eli kanlı birisin.
Hangi yana uzansam kanlı gölgen arkamda.
Sevdanım damarına saplanmış cam gibisin.
Aşkımdan kan damlıyor bu bekâr odasında.

Kasım 1995
Amasya/ Hatuniye Mah.