Bekar Odası Şiiri - Nisari Özdoğan

Bazan derin bir tasa.
Bazan çınlar kahkaha.
Işık sönmez çok kere,
Dayanır dirseklere,
Ta uykusuz sabaha,
Örtüsüz topal masa.

Unutulur çok zaman.
Soğuk girmesin aman!
Açılmaz hiç pencere.
Tava, tabak, tancere,
Ancak lazım olunca,
Yıkanır olduğunca.

Resimlerle artistler,
Duvarlarını süsler.
Boş duran bir sandalya,
Üstünde balya balya,
Ceket, pantolon, yelek,
Askı neyine gerek.

Varsa para, evraklar,
Yatak altında saklar.
Yorgan komada baygın,
Yarısı yerde yaygın.
Battaniye sallanmış,
Yastık çok hırpalanmış.

İzmarit dolu tabak.
Masadaki tek bardak,
Çay, kahve, hem su için,
Çalkalayıp da için.

Gelene ara sıra,
Denir; 'bakma kusura.'
Meydandadır foyası,
Napak, 'bekar odası.'