Bekar odalar.. Şiiri - Hüseyin Demircan

Dik başa bitince şişe
ters çevir içine işe
sokağın başında hela
dökersin giderken işe

bir eşek yeri koyarak
kiraya verdi soyarak
evsizlik başımın bela
kadehe doldur koy arak

oy aman bekar odalar
çıkarmış yeni modalar
kitlesen bile kapıyı
kırarak yine o dalar

aramış valizin içi
mahalle hırsızı piçi
kulak verme içinde ses
telkin ediyor hep içi

içine benim valizin
bakacak isen al izin
niye almadın a beygir
çıkar diyemi nal izin?

lan oğlum bizde ne gezer
aranan gümüş ile zer
evde yok tokmakla havan
sarmısak vurur pil ezer

hırpalar tahta kurusu
her gece durdurur usu
boğazın yangın yeridir
bulunmaz burda duru su

buz tutmuş musluk akmıyor
kir pası başa kakmıyor
çatlarım diye tedirgin
aynalar sana bakmıyor

tepende bir sarı ışık
bahtınla tek o barışık
dışarda vakit gündüzmü
bilinmez kafan karışık

yarın yaptırma şart onu
şimdilik sökme kartonu
pencere camı arama
kış günü tarih mart onu

alt kata kursan sobayı
toplayıp gelir obayı
üst katın bütün sakini
çok sevmek için o bayı

ceryanlar burda kaçaktır
kablolar salkım saçaktır
klima alayım deme
deneyim sebeb saç aktır

ipsizle sapsız takımı
her gece yapar akımı
duvara atılan nesne
şaraptır yoksa rakımı

boşuna iş güç arama
çağın yok işe yarama
şişe filan toplasammı
şu geniş gedik arama

yukardan fare iniyor
sen bağır ve sesini yor
tınmıyor bile.. haklıdır..
tütünün koku siniyor

ısınırım girsem yatak
içine düştüğüm batak
kendine doğru çekiyor
çırpınarak yapsan atak

yıkık ve çökük duvarlar
seneye yine sıvarlar
ağırlar bir nice kimse
yalnız esamesi varlar

İsmetpaşa pek çok yaşa
bende bastım kırk dört yaşa
benim ile özdeşsin sen
baksam şu zeminde yaşa..