Bekar Şiiri - Barış Kul

BEKÂR
Atlıya binip geçtin de buradan
Endamın savurdu yeli, rüzgârı
Tevradı yırtıp ta geldin aradan
Âlemin uslanmaz deli Bekarı

Giderken kokusu yollara aktı
Atlıdan dönüp arkasına baktı
Dört kitap haktı, Tevradı yaktı
Mahallenin Çapkın Müzmin Bekârı

Zülüfler yelesine ağır geliyor
Leblerde busesi Ateş salıyor
Kipriği yay olmuş keman çalıyor
Anamın evinde müzmin bekarı

Şairler yazar, anlatıp durur
Mecalim kalmadı, mecalim kurur
İnsan yandıkça demini bulur
Demini bulmadı evin bekârı

Kurusun âlemin ahde vefası
Mayası bozuk, kalmamış hayâsı
Ekini haram yanmışsa tayası
Bırakın gitsin bu arsız Bekârı

Barışa kul oldum, Barışa heba
Hiç uğraşma artık boşadır çaba
Hastalık ağırdır, bulaşır veba
Kuylayın gitsin bu melun bekârı
Barış KUL