Beka Yolcusu (Barış Manço'ya)

Sevgisin, sevensin, seviyelisin,
Sanatta yüzyılın duayenisin,
Yediden yetmişi saran birisin.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Hop dedin, pop dedin, sevdin sevildin,
Bazen dik başlıydın, bazen eğildin,
Sen ki bizden başka biri değildin.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Parmağında yüzük, elinde kına,
Eşsiz yeteneğin lütuftu sana,
Emir büyük yerden, tez vardın sona.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Demiştin Gülpembe olmuyor sensiz,
Sen gördün mü acep gülü dikensiz?
Herkes o çağrıya uyar çaresiz.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Bazen dolu dizgin, bazen ful daldın,
Bazen hoşça gezdin, bazen bunaldın,
Koskoca dünyayı avucuna aldın.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Gönül dağlarından dünya turuna,
Uzun saçlarından bıyıklarına,
Anılar götürdü seni yarına.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Deveyi, hendeği düze getirdin,
Halep’i arşını dize getirdin,
Dört koldan birliği bize getirdin.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Daha yapacağın çok şeyin vardı,
Şubat akşamında rengin sarardı,
Çocuklar ekranda seni aradı.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.

Sağcıyı, solcuyu birlik ağlattın,
Erken ölümünle yürek dağlattın,
Tüm Anadolu’ya kara bağlattın.

Barış’sın, sevensin, sevilen kulsun,
Hakikat yolunda Hakk’a yolcusun.