Ayrılığın iki kıyısından
Birbirimizi çağırdık.
Ellerimiz ayrılıyor,
ruhlarımız,
derin bir bezginlik icinde.
Kuşlar, birbirini geçerek
Üzümler halen dallarda,
ulaşılamayacak kadar yüksekte.
Kaybettik
bahçedeki müziği.
Kendimizi arıyoruz fakat
bulamıyoruz ruhumuzu.
Düşen yapraklar gibi
rüzgârla savruldum.
Ve
dans ettim meltemle.
Sessizlikte
yapraktan yaprağa savruldum
Keder geri dondü,
keder burada
kapıyı çalıyor.
Her çalışta,
acı cildimden kemiklerime işliyor.
Sana bunu söylemiş miydim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!