Bahar sana yürür usulca
Ruhum çiçek açar yanında
Gözlerim ummana yelken açar
Uykum yalnızca sana kaçar.
Göç eden düşler ötesi bir hulyadayım
Bir okyanus çizdim Rus steplerine,
Dilsiz dalgaları
Dipsiz derinlikleri
Kıyısız körfezleri olan
Eflatun bir okyanus;
Peçora'lı Balıkçılar uyukudayken.
Çoğu insan ruhunun kucaklayıcı feryadını duymaz da,yılanın tıslamasından farkı olmayan nefsinin sesine kulak verir. Onların sözcük dağarcıklarındaki yegane laf ''mutsuzum'' kelimesidir. Halbuki bilmezler ki, ruhlarının feryadına koşsalar Onlara huzur bahçelerinde nice mutluluk şerbetleri sunulacak. (Behram Su/Aralık 2009)
Kıştı ve hava çok soğuktu
Ben ise ne soğuğa, ne de ıssızlığıma aldırmadan balkona çıktım o gece.
Gökyüzünde salkım salkım yıldızlar,
elimdeki kadehte hatıralarım ve umutlarım vardı.
İlk yudumda hatıralarımı içtim doyasıya,
Üç tekerli tahta arabam
doluysa içi eskilerle başka birşey aramam.
Bir teyzeden dibi delik tencere
altında kırık dökük bir pimapen pencere
hepsi eskimiş bir kere
eskimeyen bir tek yetele.
Eskidi fotoğraflar
raftaki kitaplar
salondaki ısparta halısı
tavandaki kristal avize.
eskidi tencereler
Bir cümle karalandı
ardından güfte doğdu
ağlayan gözlerime
bir umut ışık oldu
Ben tutkunum yüzüne
Nar-ı aşkların üzerinden atlamaya çabalayan
koşularım oldu zaman zaman.
Bazı, kaslarımın erki tükendi
bazı zaman ruhumun direnci
sevda her daim gözümü aldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!