Behram 3 Şiiri - Sevde Betül Karabacak

Sadece ağaçlar yaprak dökmez Behram.
Mevsim yalnızca yılın üç ayı sonbahar değildir.
Değildir dünya temelli kalmak için uygun.
Kaç bedenin hiçlikte kaybolmasına şahit oldum.
Sararıp solmak yapraklara has değildir.
Meselâ benizlerin sarılığına yetişemez ayın ışığı.
Üzerinde yaşadığımız bu yeryüzü,
Dostça yaşamayı öğütleyen kitaplık dolusu avuntular,
Tutmaya yetmiyor zeminin yerinden oynamasını.
Gücü yetmiyor hatiplerin ölüleri uyandırmaya.

Bütün hitaplar senin içindir Behram!
Sustuğum bütün şiirler senin adınadır.

Sadece akşamları kararmaz gökyüzü Behram.
Kaç gündüzün karalara çaldığına,
Mum ışığında kaç sevdanın yarılandığına şahit oldum.
Hayat her zaman tamamlanmıyor Behram.
Hayat tam anlanmıyor!
Hayat tam anlamıyor!

Gözümden kan damlamadığına bakma Behram!
Eski zaman aşıklarından değilim.
Sanma ki sıcaklığını hissetmiyor göz torbalarım,
Kırmızının en güzel tonunu taşıyor damarlarım.
Sarf etme nefesini, feryadım dinmeyecek.
Ve kesilmeyecek bileklerim,
Yaşamak en delice intihar değil mi zaten Behram ?
Ölesiye yaşıyorum seni.