Ben kadınım, yanağının
Alı güle benzeyen
Lebleri goncaya...
“Tutî” dilli,
İnce belli,
Şiirlerin saya saya
Sen masallardaki dev,
Kaf dağlarında.
Ben sırma saçlı peri kızı,
Göl kenarında...
Hani bin yılda bir karşılaşır ya insanlar,
Aniden bir yerde buluyorsun,
Kalbinin çarpışındaki bakışı,
Bir ömrü verecek kadar güzel
Gülüşü.
Rüzgarlara onu soruyorsun, dağlara onu,
Çok gezdim saraylarda, köşklerde nazla
Tahtlarım oldu zümrüt, taçlarım oldu yaldızlı,
Masalların uzun gözlü, uzun saçlı perisi
Bendim.
Has bahçe içinde mahzun cariye,
Hayat senin kucağındaki cennete,
Dizinin dibindeki gül bahçesine,
Hiç benzemedi.
Seni anlatamadım, sevgimi diyemedim,
Kalemin el tutmadı, kağıdım kafi gelmedi.
Emeğin dağ gibi yüce,
Sana şiirler yazdım, sevdalı, yalnız
Şarkılarda seni yaşadım,
Yanık türkülerinde sevdanın,
Seninle yandım.
Uzun gecelerin derin uykularından,
Seninle uyandım.
Durgun sular gibiyim sanma,
Sana akıyorum deli-divane.
Dağlardan süzülen kar suları gibi,
Boz bulanık bahar selleri gibi,
Gözlerinin denizine karışıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!