arafta bir Mina
haykırır nefretini dünya ya
bir rûya hali ruhunda
yol yok...
çıkış yok...
ne dünya da ne başka bir âlemde
Seni seviyorum...
Vuslatı meçhul Sevgili
Uzağımda olsada
Bedenin,kokun...
Yanıbaşımdasın aslında
Bir nefes yakınımda...
gözlerindeki neş-e gitmiş
hüzün gelmiş yer etmiş
ne kadar gülersen gül
gözlerin seni ele veriyor
damlalar akmak için birbiriyle yarışıyor
sakın suçlu arama
Biledim gözpınarlarımdaki yaşları
Çıkamasın diye dışarı
Kalsın hep gözlerimde
Aksın tâ derinliklerime
En beyaz
En duru hâliyle
Hırçın dalgalar
Çarpar yüreğime
Gemiler misâli
Demir attığın günden beri
En derinime...
Bir martı olsam
Üşüyordum gittiğinden beri
Senden vazgeçtiğimden beri
Görmek istedim seni
Hiç konuşmadan
Durmak yanında ısınırcasına
Ve anlam veremedin ''gel'' deyişime
Bedeninde sıkışmış canı öylesine yanıyordu ki
Çığlığı kocaman bir taş olup boğazında Düğümleniyor nefesini kesiyordu
Haykırmaya çalıştıkça sesi çıkmıyor gözlerinden Sicim gibi firar eden yaşlar haricinde
Kurtulamiyordu ruhundaki,
Canindaki acıdan tek bir zerre bile.
Gözlerim gözlerinde hapsolmusken
Gölgen düştü yüzüme
Elleri vardı sanki gölgenin
Düştüğü yeri ısıtan
İlk defa sevdim
Bakışların gözlerimde hapsolmuşken
Ellerin ellerime değdi
Tuttun ellerimden çektin dansa
Soğuktu,
sıcak ellerimle buluşan ellerin
Serinletti senin için kor olup içten içe yanan yüreğimi
Kavak yelleri esti başımda o kısacık an da
Başım omzuna,
Kalbin kalbime çok yakıştı.
Kağıt kesiği yaralarım tanıdı ben den önce seni,
Sanki bin yıllık bir aşkın ispatı gözlerin.
Bir gelsen ah bir adım gelsen
Ayaklarım sabırsız sana koşmaya,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!