Behiç Bekmez Şiiri - Kadir Kaya

Kara Bekmez,Halil Koca ilk kuşak,
Mehmet Ali Çavuş'tan sekiz uşak,
Apdil deden iri daneli başak,
Ali İhsan baban bil, Behiç Bekmez.

Babası ölmüştü gençlik çağında,
Beş yaşında yetim sevgi bağında,
Tipi, boran vardı, yokluk dağında,
Saniye annendi gül, Behiç Bekmez.

Doğup büyüdüğü yurt Çatmapınar,
Çaresiz günlere yüreği yanar,
Geçmişi yad. eder, vefayla anar,
Hüzünle esmesin yel, Behiç Bekmez

Sanat okulunda gördü öğretim,
Esnaflıkta aldı gerçek eğitim,
Çalışarak kendi oldu yönetim,
Hem çalış, hem oku gel, Behiç Bekmez.

Gülistanı Mazak Halilin kızı,
Evlilik boyunca olmadı nazı,
Sabırla, şükürle yetirdi azı,
Mutlaka gönlünü al, Behiç Bekmez.

Afiş, reklam, yazı işinde lider,
Çağdaş yeniliğe olurken lider,
İş bilen ustalar yetişir ender,
Değişmeden böyle kal, Behiç Bekmez.

Özge,Gözde ile mutlu yuvası,
Ali ihsan yiğit evin havası,
Dilinde tesbihtir Hakka duası,
İslamı yaşayan kul, Behiç Bekmez.

Sabahtan akşama zorluğu aşar,
Sessiz sakin olur huzuru yaşar,
Dostlar meclisinde sevgisi taşar,
Muhabbette tatlı dil, Behiç Bekmez.

Mevladan hediye Alara torun,
Çekilin kenara siz hele durun,
Kadirim sevinci dedeye sorun,
Sevgisi yürekte bal Behiç Bekmez.