Behey İnsanın Korkagı Şiiri - Hasan Hazani

Özgür sanarsın kendini
Behey insanın ürkeği
Açıkca diyemen fikrini
Behey insanın korkağı

Özgür olan fikrin söyler
İyi, kötü beyan eyler
Sense zor görünce dehler
Behey insanın korkağı

Susmak tasdik edilmektir
Onaylayıp gidilmektir
Suça taviz verilmektir
Behey insanın korkağı

Nefesin var sesin çıkmaz
Yalanları duyup,çakmaz
Tavşan gibi ürkek bakmaz
Behey insanın korkağı

Düzenbaza susuyorsun
Bir kelime demiyorsun
Haksızlığa pusuyorsun
Behey insanın korkağı

Nice zulümler görürsün
Tırsarsın geri dönersin
Acizce yaşar,ölürsün
Behey insanın korkağı

Hoş bakarsın yalan'lara
Her değerin çalan'lara
Ses çıkarman talan'lara
Behey insanın korkağı

Sözünde yiğidim dersin
Kendince asar, kesersin
Ama kuvveten bezersin
Behey insanın korkağı

Kafadarına atarsın
Sözde düzene çatarsın
Haksıza dilin yutarsın
Behey insanın korkağı

Lala döndün susa, susa
Dut yemiş bülbül'ce kuşa
Bilmezsin adalet, yasa
Behey insanın korkağı

Hazani der insan sözde
Karakter kalmamış özde
Hem sağır hem demezde
Behey insanın korkağı.
(h.hazani)