begüm bir gün açar bir gün solar
etrafına nice ateşten ışıklar şaçar
o bir çiçektir her gün yeniden açar
o bu kalabalıkları sevmez ama yalnızlıktan kaçar
begüm sesime,ruhuma nasıl böyle hükmettin
sen büyük büyük savaşlar kaybettin
gel deniz gözlü çirkin
dürüst gözüken düzenbaz
begüm bir gün uyur bir gün uyanır
düşünmez ölüm üzerine
begüm hiç bilmeyeceksin ben bu akşam ölümden döndüm
ruhumdan kanlar aktı her yana
görünmez kanlar
kanlar,aşk ve begüm
bu sabahlamasıdır karanlığın
yani ölüm
seni tanıdığım gün begüm
öldüğüm günmüş
ölüm begüm ölüm
hadi gel bahsedelim ölümden
ölüm kara ayna,kırmızı kitap
kuşun düşmesi yahut kanadının kırılması
ölüm gitmen
ölüm tanrının ölmesi mesela
tanrının bile ölebilmesi
ölüm çoçuğun ölmesi mesela
çocuğun bile ölebilmesi
ölüm acı,ölüm en acı
ölüm büyük,çok büyük
ölüm begüm ölüm
tek istediğim artık ölümün ölmesi
Kayıt Tarihi : 9.11.2010 06:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!