Begoviler Şiiri - Mucize Kartal

Begonviller Açarken Gel Bana

Begonviller açarken gel bana,
Rüzgârın hafifçe dalı okşadığı,
Toprağın yağmurla gülümseyip
Göğe pembe mor fısıldadığı vakitlerde…

Gel, çünkü mevsim tam da o mevsim,
Kalbin kıyılarında umut yeşerirken,
Gölgeler kısalır, yollar uzar,
Her köşede yeni bir başlangıç saklanır.

Begonviller açarken gel bana,
Ne geçmişten konuşalım ne de yorgunluktan,
Sadece göz göze duralım sessizce,
Çiçeklerin kokusu doldursun aramızdaki boşluğu.

Bir kuş cıvıltısı aramıza düşsün,
Bir çocuğun kahkahası yankılansın,
Zaman usulca durup bizi dinlesin,
Sanki bütün dünya bizim için bekliyormuş gibi.

Gel bana, çünkü bazı buluşmalar
Sadece mevsimlerle tamamlanır,
Bazı eller yalnızca baharda tutuşur,
Ve bazı yaralar çiçeklerle kapanır.

Begonviller açarken gel bana,
Geç kalma, çünkü bahar acelecidir,
Çiçekler açar, solar, dökülür,
Ama biz, belki de hiç dökülmeyiz…

Gel,
Çünkü bu çağrı bir bahar duasıdır,
Çünkü begonviller açarken,
Kalbim sana en çok benzeyen renktedir

Söz : Mucize